روزنه

روزنگاری های من

روزنه

روزنگاری های من

مشخصات بلاگ

آغاز سخن یاد خدا باید کرد
خود را به امید او رها باید کرد
ای با تو شروع کار ها زیبا تر
آغاز سخن تو را صدا باید کرد

"مجتبی کاشانی"

۱۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «بیمه رازی» ثبت شده است



بانک آینده، در پی تحقق اهداف توسعه نظام بانکداری بدون ربا، گامی مهم در تحقق سنت نیکوی «قرض ­الحسنه» برداشته و در این راستا، موفق شده است؛ از ابتدای پیوستن به سامانه قرض‌الحسنه در بانک محترم مرکزی ج.ا.ایران، به 14212 نفر از متقاضیان واجد شرایط، مبلغ یکهزار و دویست و پنج میلیارد ریال، وام قرض­ الحسنه پرداخت نماید.

 این اقدامات، در 121 شعبه از مجموع 165 شعبه بانک، در حالی صورت گرفته است که هم‌وطنان عزیزی که مشمول دریافت وام قرض‌الحسنه بوده­ و به بانک آینده معرفی شده‌، توانسته­اند؛ بدون هرگونه معطلی در صف انتظار و در حداقل زمان ممکن، از مزایای آن برخوردار شوند.


علی انصاری در افتتاحیه دهمین کنفرانس بین‌المللی تجارت جهانی، مبلمان، طراحی، هنر دکوراسیون و صنایع وابسته گفت: همانطور که شاهد هستیم کنفرانس دکو در حال برگزاری است و دستاوردهای مهمی در  زمینه  تولید و تجارت داشته ایم و این کنفرانس یک رویداد مهم در صنعت مبلمان ات و خدا را شاکریم که رویداد قرن را برگزار کردیم.

مهندس علی انصاری - افتتاح خوابگاه دختران حضرت زینب

رونمایی از یکصد طرح برتر از بین هزار طرح نشان از یک بلوغ فکری و ذهنی است و بسیار امیدوارم صنعتگران ما ایده و نگاه ایرانی و مسلط به مثلث فرهنگ ایرانی- اسلامی و مدرن نظر خود را در طراحی اعمال می کنند .

زلزله یک برساخت اجتماعی است و نباید تصور کرد که زلزله امری طبیعی و مستقل از جامعه است. این تعبیر تنها درباره زلزله نیست، بلکه هر رویدادی در یک ساخت اجتماعی رخ می‌دهد. از تصوری که انسان‌ها پیش از تجربه رویدادی طبیعی دارند تا مواجهه و تجربه آن و در نهایت فهم پیامدهای آن همگی در بستری اجتماعی فهمیده می‌شود. اینکه هر پدیده، چه طبیعی و چه انسانی، چه آثاری به همراه خود دارد از جامعه‌ای تا جامعه دیگر متفاوت است و زمینه‌های اجتماعی در این موضوع موثر هستند. ساختارهای اجتماعی، فرهنگ و رفتارهای آموخته انسان‌ها در تفسیر زلزله و درک پیامدها نقش غیرقابل‌انکاری ایفا می‌کنند. به همین خاطر می‌توان گفت، امر طبیعی از امر انسانی متمایز نیست. تصور ما از زلزله، تجربه ما از زلزله و مصایب ناشی از آن و همین‌طور مواجهه با پیامدهای این حادثه طبیعی در یک جامعه انسانی درک می‌شود و این حوادث خارج از ادراک انسانی و عقل اجتماعی معنای بخصوصی ندارند. به بیانی دیگر میزان مصیبت‌بار بودن حادثه‌ای طبیعی یا میزان شرارت‌بار یا موهبت‌بار بودن یک رخداد طبیعی از جامعه‌ای به جامعه‌ دیگر متفاوت درک می‌شود و همین تفاوت برداشت‌ها نشان می‌دهد امری مانند زلزله اجتماعی است و بر حسب ساختارهای اجتماعی و فرهنگ و تجربیات آموخته‌شده انسان فهم می‌شود. درک و مواجهه از زلزله، ‌‌آثار عینی و ذهنی زلزله همگی برساخت‌های اجتماعی هستند و تابعی از سازوکارهای اجتماعی و فرهنگی جامعه هستند و به همین خاطر نمی‌شود زلزله را به امری صرفا طبیعی تقلیل داد. به بیانی دیگر زلزله برای خودش امری طبیعی است اما برای ما انسان‌ها در بستری اجتماعی فهم می‌شود. به همین خاطر باید توجه داشت درک مردم از زلزله و مواجهه آنها با این پدیده صرفا مانند یک امر طبیعی یا انتزاعی نیست بلکه متاثر از میزان همبستگی اجتماعی و روابط و ارزش‌های اجتماعی آن جامعه است.


هند، انگلستان و چین بیشترین وابستگی به اینترنت و بیشترین استفاده را دارند

ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮ credit suisse ﮔﺰاﺭﺵ ﺟﺎمعی ﺭا ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻴﺰاﻥ ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎنی ﻳﺎ Global Wealth و ﺳﻬﻢ ﻣﻨﺎﻃﻖ و ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﻧﻴﺎ ﺭا اﺯ اﻳﻦ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻴﻜﻨﺪ .

ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﮔﺰاﺭﺵ اﻛﺘﺒﺮ 2015 اﻳﻦ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎتی ﻛﻞ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ که ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺩاﺭایی‌های ﻣﺎلی ﺷﺎﻣﻞ :
ﭘﻮﻝ ﻧﻘﺪ، ﻓﻠﺰاﺕ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ، ﺳﻬﺎﻡ ﺑﻮﺭﺱ و اﻣﻮاﻝ ﻏﻴﺮ ﻣﺎلی ﺷﺎﻣﻞ؛ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻣﺴﻜﻮنی و ﺗﺠﺎﺭﻱ و ﺯﻣﻴﻦ ، ﻣﺎﺷﻴﻦ اﻻﺕ و ﻫﺮ اﻧﭽﻪ ﻛﻪ بتوان ﺑﺮ ﺭﻭﻱ اﻥ ﻗﻴﻤﺖ ﮔﺬاﺷﺖ ﺣﺪﻭﺩ 250 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ می باﺷﺪ که نیمی از آن در ۳ کشور آمریکا، چین و ژاپن قرار دارد!
اﺯ ﻛﻞ ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﺪﻭﺩ 86 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ اﻥ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻌﺎﺩﻝ 34.3 ﺩﺭﺻﺪ آﻥ ﻓﻘﻄ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ. بعد اﺯ اﻥ ﻛﺸﻮﺭ ﭼﻴﻦ ﺑﺎ ﺣﺪﻭﺩ 23 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﻳﻌﻨﻲ ﺣﺪﻭﺩ 9% ﺩﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺩﻭﻡ ﻗﺮاﺭ ﺩاﺭﺩ .
ﮊاﭘﻦ ﺑﺎ 20 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﺭﺩﻳﻒ ﺳﻮﻡ ﺑﻌﺪ اﺯ اﻥ اﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﺎ 15.6 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ، ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﺎ 12.6، اﻟﻤﺎﻥ ﺑﺎ 12، اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺑﺎ 10، ﻛﺎﻧﺎﺩا ﺑﺎ 7، اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ ﺑﺎ 6، اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺑﺎ 4، ﺗﺎﻳﻮان ﺑﺎ 3.5 و ﻛﺮﻩ ﺟﻨﻮبی ﻧﻴﺰ ﺑﺎ 3.5 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﺛﺮﻭﺕ ملی ﺩﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﺎی ﺑﻌﺪی ﻗﺮاﺭ ﺩاﺭﻧﺪ .
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺰاﺭﺵ ﺑﻴﺶ اﺯ 90% ﻛﻞ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ 30 ﻛﺸﻮﺭ اﻭﻝ اﻳﻦ ﻟﻴﺴﺖ ﺗﻌﻠﻖ ﺩاﺭﺩ و ﺑﻘﻴﻪ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎی ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﻛﻤﺘﺮ اﺯ 10 ﺩﺭﺻﺪ اﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺭا ﺩﺭ اﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩاﺭﻧﺪ .
اﻳﺮاﻥ ﺑﺎ ﺩاﺷﺘﻦ ﺣﺪﻭﺩ 1% اﺯ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎﻥ فقط ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻚ ﺩﻫﻢ ﺩﺭﺻﺪ اﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﺭا ﺩﺭ اﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩاﺭﺩ و ﺟﺰ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎی ﺑﺎ ﺩﺭاﻣﺪ ﻣﺘﻮسط ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﺤﺴﻮﺏ می شوﺩ و ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻋﻠﺖ اﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺩﻭﺭﻩ ای ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻃﻮﻻنی ﻛﺸﻮﺭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺛﺮﻭﺕ ﻧﺒﻮﺩه ایم.


منبع: کانال مرکز مطالعات خلیج فارس

ارتباط نزدیک میان رویه های #علم و #تکنولوژی ممکن است به سهولت تمایزات مهم میان این دو را از نظر دور دارد. موضع غالب علم در میدان دید فلسفی، تشخیص این نکته را برای فیلسوفان دشوار کرد که تکنولوژی به جهت شمولش بر مسائلی که در علم پدیدار نمی شوند سزاوار توجه خاص است. این دیدگاه ناشی از همین عدم تشخیصی اغلب، و شاید تا حدی به نحو شگفت انگیز، به گونه ای ارائه میشود که به حد این مدعا که #تکنولوژی «صرفاً» علم کاربردی است تقلیل می یابد.

 پرسش از رابطهٔ میان علم و تکنولوژی مسئلهٔ محوری یکی از متقدم ترین مباحثات میان فیلسوفان تحلیلی تکنولوژی بود. هنریک اسکولیموفسکی به سال ۱۹۶۶ در ویژه نامه ای از نشریهٔ تکنولوژی و #فرهنگ استدلال کرد که تکنولوژی چیزی کاملا متفاوت با علم است (1966 Skolimowski). به تعبیر او، علم به آنچه هست می پردازد، حال آن که تکنولوژی به آنچه قرار است باشد. چند سال بعد، #هربرت_سایمون در کتاب معروف خود به نام علوم مصنوعات (1969 Simon) با عباراتی تقریباً مشابه بر این تمایز مهم تأکید کرد و گفت دانشمند به این که چیزها چگونه هستند می پردازد اما مهندس به اینکه چیزها چگونه باید باشند. گرچه تصور این که فیلسوفان متقدم قادر به تشخیص این تفاوت در جهت گیری نبوده باشند دشوار است، ممکن است گرایش ایشان، خاصه در سنت #تجربه_گرایی منطقی، به این که دانش را نظامی از قضایا ببیند به این اعتقاد منتهی شده باشد که در تکنولوژی هیچ دعوی معرفتی ای نقشی ایفا نمی کند که نتوان آن را در علم نیز یافت. لذا، از مطالعهٔ تکنولوژی انتظار نمی رفت که چالش تازه ای طرح کند یا در خصوص علایق #فلسفهٔ_تحلیلی شگفتی ساز باشد.

کشورهایی که در چهار سال گذشته بطور متوسط سالانه بیشترین شغل را ایجاد کرده اند/ ایران در رتبه بیست و سوم/اقتصاد آنلاین

 رویداد گردشگری در میان مردمان جهان بارقه‌ای از امید، رفاه و توانایی درک درست و فهم نسبی پیچیدگی‌های زندگی، متغیرهای فرهنگی و تنوع معیشت در سراسر جهان را برای همگان به ارمغان می‌آورد.

امروزه صنعت گردشگری سومین صنعت بزرگ صادرات جهان پس از مواد شیمیایی وسوخت است. رویداد گردشگری در میان مردمان جهان بارقه‌ای از امید، رفاه و توانایی درک درست و فهم نسبی پیچیدگی‌های زندگی، متغیرهای فرهنگی و تنوع معیشت در سراسر جهان را برای همگان به ارمغان می‌آورد. در سال 2016 یک‌ میلیارد و 235 میلیون مسافر از مرزهای بین‌المللی عبور کرده‌اند و پیش‌بینی می‌شود که این تعداد تا سال 2030 به بیش از یک‌میلیارد و800 میلیون نفر برسد.

سازمان جهانی جهانگردی شعار روزجهانی جهانگردی امسال را تحت عنوان "گردشگری پایدار؛ ابزاری برای توسعه" نامگذاری نموده است. بزرگداشت روز جهانی گردشگری در حقیقت فرصتی است برای تعامل و همکاری‌های سازنده در عرصه خلاقه و گسترده صنعت گردشگری تا فعالان این صنعت در اقصای‌ نقاط جهان بتوانند با کمک به پیشرفت همه‌جانبه و توسعه پایدار، زمینه را برای رونق و شکوفایی، صلح و امنیت پایدار و نهایتاً ایجاد جهانی بهتر و مطلوب‌تر فراهم کنند. از سوی دیگر گردشگری رویکردی مبتنی ‌بر نیاز فطری انسان است که با درنظرداشتِ الزامات اخلاقی، ملاحظات زیست‌محیطی و صیانت و حفاظت از منابع و دستاوردهای طبیعی و تاریخی به رشد و توسعه اجتماعی، ایجاد اشتغال پایدار و توانمندسازی جوامع بومی و محلی و سودبری این جوامع از فعالیت‌های گردشگری کمک می‌کند، ازین رو بایسته است که موردتوجه جدی دولت‌ها، سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی و سیاست‌گذاران قرار گیرد.

حس کنجکاوی انسان و حرکت وی بر روی کره زمین از دیرباز در راستای تأمین ضرورت‌ها و نیازهای انسانی صورت پذیرفت، بی‌آنکه به آن آگاه باشد و حال پس از گذشت سال‌ها این شیوه فراگیر و منش نهادی‌شده انسانی به عنوان یکی از فعالیت‌های مهم بشری لقب گرفته و با عنوان «گردشگری» مطرح است. اهمیت و ضرورت گردشگری در جهان بر کسی پوشیده نیست. امروزه گردشگری به عنوان یکی اجزای جدایی‌ناپذیر زندگی بشری به شمار می‌رود، و از آن به عنوان ابزاری به منظور توسعه نام می‌برند؛ با این همه، شاهد آن هستیم که عدم شناخت صحیح و کافی از آن، آسیب‌های زیانباری را به وجود آورده است.

گردشگری به عنوان یکی از صنایع پردرآمد، از بخش‌ها و عناصر بسیار متنوع و متکثری تشکیل شده است و همین امر بر پیچیدگی و پویایی آن می‌‌افزاید. در نگاه کلی سفر امری بسیار ساده و به عنوان یکی از فعالیت‌های روزمره، مرسوم و معمولی زندگی نگریسته می‌شود، اما با بازنگاهی عمیق و درنگ در این پدیده، پیچیدگی آن نمود پیدا می‌کند. از این رو گردشگری امروزه یک موضوع کاملاً تخصصی است و بدون اتکاء به رویکردهای علمی و اقدامات قاعده‌مند نمی‌توان شناخت و تفسیر قابل‌قبولی از آن انتظار داشت. شناخت گردشگری نیازمند شناخت منسجم و روشمند زنجیره خدمات کالا و خدمات در فرآیند گردشگری، گردشگر، جامعه میزبان، زیرساخت‌ها، شبکه حمل‌و‌نقل، اقامتگاه، غذا و نوشیدنی و ... است که از جمله اجزاء و فعالیت‌های آن به شمار می‌روند و هر کدام ازین اجزاء نیز به زیربخش‌ها و ریزفعالیت‌های جداگانه و تخصصی تقسیم می‌شوند.

    در این روز جهانی گردشگری به خاطر آوریم هر زمان و به هر کجا که سفر می‌کنیم، بدانیم که: احترام به طبیعت و احترام به فرهنگ در حقیقت احترام به خود است و یک‌ گردشگر خوب می‌تواند با رعایت ملاحظات و اهداف فرهنگی و زیست‌محیطی که گردشگری پایدار قائم به آن است، سفیری برای آینده بهتر باشد.

گردشگری نیز همانند سایر فعالیت‌های مرسوم بر اساس نیازهای جوامع شکل گرفته و رویکردهای متنوعی طی ادوار مختلف در آن ایجاد و گسترش یافته است. گردشگری در حقیقت اقدامی است در جهت ایجاد پایداری است و فعالیت‌های گردشگری به نوبه خود باید در راستای اهداف پایداری باشد و به عنوان یکی از عناصر توسعه پایدار لقب گرفته است. از سوی دیگر ذکر این نکته ضروری است که صحبت از توسعه پایدار صرفاً به درآمدهای اقتصادی ناشی از گردشگری، ارزآوری و حضور انبوه گردشگران در یک مقصد گردشگری محدود نمی‌شود؛ بلکه توسعه پایدار مفهومی هنجاری بوده و به معنای توسعه همه‌جانبه و یکپارچه است. توسعه پایدار حتی صرفاً به مفهوم حفظ منابع زیست‌محیطی و یا افزایش درآمدهای اقتصادی و نرخ اشتغال و کاهش بیکاری نیست؛ بلکه به توسعه در همه بخش‌ها و عناصر تأکید می‌کند. هنگامی‌که توسعه در همه فعالیت‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی نفوذ کند و یکپارچگی اهداف و چشم‌انداز جامع در آن مطرح گردد، پایداری محقق شده و منجر به توسعه خواهد شد. به این مفهوم که اشتغال‌زایی نیروی کارآمد و متخصص، در معنی به‌کارگیری نیروهای فعال و آگاه به ابعاد مختلف گردشگری، توسعه بدنه علمی و افزایش علم و آگاهی نسبت به همه ابعاد زنجیره فعالیت‌های گردشگری است و این مهم معرف نقش و اهمیت مولفه آموزش در گردشگری است.

در واقع گردشگری از قابلیت‌های بسیاری در جوامع برخوردار بوده و صرفاً به سفر به یک مقصد و استفاده از خدمات محدود نمی‌گردد. بلکه از زمانی که فرد به دلایل و انگیزه‌های گوناگون، تصمیم به سفر می‌گیرد، تا زمانی که سفر خود را آغاز کرده و به انجام می‌رساند و حتی با گذشت زمان که خاطرات سفر گذشته را مرور می‌کند، همگی در فرآیند گردشگری قرار می‌گیرد که تأثیرات گوناگونی در جوامعِ مقصد سفر از خود به جای گذاشته است. گردشگری علیرغم درآمدهای اقتصادی درخور توجه، نتایج و پیامدهای غیراقتصادی در سایر جوامع انسانی دارد که اهمیت بررسی آن را بیش از پیش موردتوجه قرار می‌دهد. گردشگری در ذات و سرشت، مفاهیم حرکت و تعامل مستقیم و مستمر انسان با محیط و سایر انسان‌ها را در خود دارد. این حضور و تعامل نیازمند بهینه‌سازی عوامل و عناصری است که دستاوردهای آن را بیشتر نماید. درآمدهای اقتصادی بخش کوچکی از گردشگری است که متآسفانه در سال‌های اخیر به سایر جوانب آن تعمیم داده شده است و بر آن سایه افکنده است.

بسی جای تأمل است که گردشگری آنگونه که موردانتظار است، به جوامع شناسانده نشده و از سوی دیگر توسعه پایدار نیز آنگونه که شایسته است بازشناسی، واکاوی، تعبیر و تفسیر نشده است. گردشگری و توسعه هر دو از مفاهیم چندرشته‌ای هستند که موضوعات و مبانی همه بخش‌های مطالعاتی را شامل شده و تنها با رویکرد کلان و همسو دست‌یافتنی خواهند بود. ذکر این نکته ضروری است که امروز اکثر فعالیت‌ها و اقدامات صورت‌گرفته با پراکندگی همراه بوده و اگر توسعه و رشدی هم اتفاق می‌افتد تک‌بعدی است و تنها به حوزه خاص مرتبط است؛ همچنین رشد به صورت دائمی و مستمر شکل نمی‌گیرد، بلکه موقتی و محدود خواهد بود.

پاسداشت روز جهانی گردشگری و شعار توسعه پایدار، دریچه‌ای است برای نگاه عمیق‌ و دقیق‌تر به گردشگری و اقداماتی که باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرند. این فرصتی منحصر‌به‌فرد برای همه ماست تا با همکاری و تعامل با یکدیگر به ترویج سفر و گردشگری به عنوان یک فعالیت بزرگ انسانی در قرن بیست‌‌‌ویکم اهتمام کنیم، به امید آینده بهتر همراه با صلح و رفاه.

در این روز جهانی گردشگری به خاطر آوریم هر زمان و به هر کجا که سفر می‌کنیم، بدانیم که: احترام به طبیعت و احترام به فرهنگ در حقیقت احترام به خود است و یک‌ گردشگر خوب می‌تواند با رعایت ملاحظات و اهداف فرهنگی و زیست‌محیطی که گردشگری پایدار قائم به آن است، سفیری برای آینده بهتر باشد.

امید است ضمن تأکید به اهمیت گردشگری، مفاهیم، مبانی و اقدامات پیش رو با نگاه علمی همراه شده و از سوی دیگر با اعمال نگاه یکپارچه از سوی ارگان‌ها و نهادهای اجرایی، نهادهای خدماتی، بازار و نهادهای آموزشی، شاهد رشد همه‌جانبه گردشگری در کشور عزیزمان ایران باشیم که بی‌شک ضمن بهره‌مندی از غنای تاریخ و فرهنگ، شایسته توسعه و تعالی بیش از پیش، در حوزه گردشگری است.

 

منوچهر جهانیان
رئیس دانشکده علوم گردشگری
دانشگاه علم و فرهنگ