روح من

روح من در جهت تازه اشیا جاری است ،
روح من کم سال است،
روح من گاهی از شوق ،
سرفه اش می گیرد.
روح من بیکار است‌ ،
قطره های باران را ، درز آجرها را ، می شمارد.
روح من گاهی ، مثل یک سنگ سر راه ،
حقیقت دارد ...